SENDE Mİ MAZİ OLDUN
Aramıyor, sormuyorsun
Bir selam bile salmıyorsun Bir anda atıp yüreğinden bu aşkı Beni nasıl unutuyorsun? Yıllardır yaşadıklarımızı, O büyük sevdamızı hatırlamıyor musun? Artık beni rüyalarında bile mi görmüyorsun? Söyle, hiç bölünmüyor mu uykun? Nasıl becerdin bunu? Bir anda nasıl da unuttun? Hani yeminimiz vardı, miadı ölünceye kadar Hani söz vermiştik aşka dair “Görmezsem ölürüm” diyen sen miydin? Peki, şimdi neredesin? Neden bu deli yüreğim sızlar? Okumadığın kitaplar gibi, Kullanmadığın eşyalar gibi Biblolar, antikalar gibi beni de mi rafa koydun? Söyle sevgili, çekinme benden Yoksa sende mi mazi oldun? Katılma kirli mazime, kıyamam sana Bulaştırma kendini o karanlığa Benim mazim hicran, Benim mazim karaların karası Bataklıkların, Çıkmaz yolların, Onulmaz yaraların en âlâsı Girersen çıkamazsın, Yolunu bulamazsın Bir düşersen o karanlık labirente Bir daha var olamazsın… Ve en önemlisi sevgili Bende ki o aşkı bir daha asla bulamazsın… |