Ağır YükYıllar sonra eski bir albümün içinden sağdım şiirleri Gözlerim duru bir resmin gölgesinden efsûn içer Mai sessizce dolar ufkuma Teslim ederim matem hislerimi Nöbeti devir alan sır karanlıklara Çığlığımın ç/ağladığı vakitlerdeyim Mazinin tozlu yollarında sâfi bir güzellik Aslını saklayamadığım yüreğimin sesi Diri bir hülyanın labirenti gözlerinde Yittiğim günden beri mesafesizim Kayboluşumu çok görme duvağımın karasında Gidişlerin tükettiği yorgunluk kesişir vuslatsız akşamlarda Kayıtsız kalamadığım ağıtlar okur zaman Öfkesi tüllenir mağrib vakti g/özlerimin Kilitli dualar çözülür busemin lehçesinden Külleri savrulur leyl itiraflarının Arz ederim! Huzuruna durduğum vakitler ziya Kâfi gönlümde mayaladığın sevda Türabımda sızısı az mı? Bileklerimde kelepçeli nedametler Günah’ın yangını satırlarda tutuşur Haram aylarda bestelediğim şarkılar yasa(k)l İnler/im "amin" lerimle Bağrını açmış yalın bir gecenin tenhasında Bakir bir yalnızlık benimkisi Mahşerde doğmayı bekleyen Ey güneşin alasında yanan umut Hangi şiirin noktasında doğacağım, Ölümün dilsiz sükûtuna Kâfi tozlu resimlerin flu tonuna Durmaksızın bağırdığım Bıraktım giryân eylesin cümle lisanım Visaline düş ektiğim şiirlerimi karaladım İfadesinde eksik kaldığım her şiirime tövbe Şimdi kıyamındayım gaflete düştüğüm bâr-ı girân’ın Nuray AYHAN... Bâr-ı girân = Ağır yük. |