Küle Dönmüş Gönlüm ŞafaksızAdını sildim alfabemden Saklı bir tebessümdün afakımda Şimdi şiirlerde kesişen yollarda yokuş Ah aklıma gömdüğüm buseler titrer Dudak ucu yaralar ağlar şarkılarımda Yazamadığım gün adını tutuşur hasır altı ahlarım Kavrulur nazarımda savruk şiirler Bana bir yalan boyu uzar yokluğun Gölgen ikindi vakti yitti Unuttuğum gün harf harf adını Karanlık olmuş yağıyor gözlerimde yokluğun Yazmaya doyamadığım şiirler şifasız Meramım akıyor gök kubbeden Sızım sızım sızıyor tebessüme aşina gözlerimden sağanak Nisan penceresinde ağlıyor mevsimlerim Acının tasası lisanıma çöreklenmiş gitmiyor Aşk denen tatlı bir nağme kulaklarımda çınlıyor Meylimdin yaz öncesi iklimler gibi suretinde yittiğim Şimdi bir perdedir unuttuğum adın Gözümü dağladım ç/alıntı şiirler okumuyorum Ahımın matem boyalı rengiyle yazıyorum adını Yanık kokulu bir melodiyle ağlarken avazım İsyan okuyorum artık küle dönmüş gönlüm ş/afaksız Nuray AYHAN... |