Kusura bakma geçti bizden
yaşlandı ellerimiz, bakmaz oldu gözlerimiz
yılları ufaladım avuçlarımda sensiz
sen ki bir sonbahar günü gelmiştin bana, bilmiyorum belki de ben sana
dedim ya geçmiş gün bilmiyorum
bir bildiğim var ayrılığın tadı yok tuzu fazla
onu da zaten yutamıyorum.

Çok otobüsler bekledim ben, çok yokuşlar çıktım seher vakitleri
şafağın sessiz ve soğuk merdivenlerinde
hiç biri en son ayrıldığım kadar acıtmadı içimi
bilmiyordum ki bu son başka başlangıçlara gebe
ben ki aldatılmışlığın en acısına uğurlanıyorum
otobüs beni ben se seni taşırken yüreğimde
kalbim bir bilinmeze yol alıyormuş bilmiyordum

Sabahları erken kalkarım ben hep sana inat
artık uğraşmıyorum huysuzluklarla
bir gülümseme var bende de
kalabalıkları da seviyorum hem
sıcak, sımsıcak bir kucakta
yaşlanmayı bekliyorum