BUZA DÖNDÜ GÖNÜL
Yüreğim ateşte yandı yanacak
Ne bir dalım kaldı nede budağım Görenler hep beni Mecnun sanacak Yaşlarımdan ıslak yanağım benim.. Ben ıssız çölleri sensiz dolandım Hatırlarsan senden sevgi dilendim İkinci planda kaldım elendim O yüzden intizar döker dudağım Yolumu çıkmaza düşürdün benim Yönümü kıblemi şaşardın benim Ayağım başımdan aşırdın benim Şimdi tütmez oldu ocağım benim Bir kez olsun senle yüzüm gülmedi Çilem tükenmedi vuslat gelmedi Nuranım halimi kimse bilmedi Buza döndü gönül sıcağım benim Nuran ölmez Gecelerin şairi |
Böyle bir şey yapmaya hakkımız var mı?
Biraz daha dikkat edilseymiş gerçekten güzel bir şiir ortaya çıkarmış..
Selamlar. Başarılar...