NURAN ÖLMEZ’DE ÖLÜR
Baki kalmak Hak için, bakmayın soyadıma
Ecel geldiği an da, Nuran ÖLMEZ’de ölür. Madem ki doğmuşuz biz ölmemek mümkün değil Ecel geldiği an da, Nuran ÖLMEZ’de ölür. O gelince tanımaz ne müsteşar ne müdür Günden güne mum gibi, eriyense ömürdür Ölüm dostu dostuna kavuşturan köprüdür Ecel geldiği an da, Nuran ÖLMEZ’de ölür. Üstünde tütsü tüter, biraz çalarlar amber Ayşe, Fatma, Hatice; Hasan, Hüseyin, Kamber Ölüm çirkin olsaydı ölür müydü peygamber? Ecel geldiği an da, Nuran ÖLMEZ’de ölür. Geri kalanlar için; ölüm çok çok acıdır Hiç kimseyi tanımaz; ne hocadır, hacıdır Ölümün acısını her canlı tadıcıdır Ecel geldiği an da, Nuran ÖLMEZ’de ölür. Ölüm bir gül gibi, bir manada solmaktır Daha önce göç eden, dostlarını bulmaktır Her türlü meşakkatten ölüm terhis olmaktır Ecel geldiği an da, Nuran ÖLMEZ’de ölür. .......Nuran ÖLMEZ... .............GECELERİN Şairi.... |
Ayakta alkışlıyorum kalemi
Yüreğine sağlık
__________________________________Saygılar