Yâri korumak için göğsünü siper eder
Kolu kırılsa bile yenlerinde yaşatır.
Gerçekten sevmiş ise, sevenler sevdiğini
“Anı”larında değil, “an”larında yaşatır.

Gizlemeye çalışır evse de evdiğini(*)
Överse candan över âşıklar övdüğünü
Severse özel sever bilin ki sevdiğini
Yüreğinde dolaşan kanlarında yaşatır.

Başımıza gelenler cânandandır/candandır
Hayatta her ne varsa, her ne varsa ondandır
Aşka âşıksa kişi onsuz hayat zindandır
Yâr olur yâren olur canlarında yaşatır.

Yâr ipine yapışan bir daha da sıyrılmaz
Yalnızca yâr kayrılır yârden gayrı kayrılmaz
Yeter ki ışık olsun hiç yârinden ayrılmaz
Sanki bir gölge gibi yanlarında yaşatır.

Arayanlar Mevlâ’sın, belâsını bulmuştur
Ya neşeyle ya gamla gözü/gönlü dolmuştur
Yâri sevdi seveli yârle hem hâl olmuştur
Sâde kalbinde değil benlerinde yaşatır…

23/04/’14
Hanifi KARA

(*) Evmek: (mah.) Acele etmek