İki göz oda taşralı evim, Allah’ın göğü manzaralı, İki camı…kapı kolu, Sehpaya niyetlenmiş tahta kasa, Tenekeden şöminem, Kapısı sana açılır sarayımın, Ahşap mutfak dolapları, Açlıktan inim inim inliyor. İşaret parmağıyla, Sensizlik, Çaresizlikten konuşuyor kom/şunun ergen piçine, Boğazın manzarası ne güzeldir, Az eğilsen diyor göğüslerin yanacak, Gaz lambası gibi, Aydınlanır yüreğim. Birde gözlerinin manzarası, Bizim taşralı sokağa ağır gelir parkeleri, Yürürüm yürürüm bitmez, Ev ki ne ev, Bir görsen. Kamuya y/azdırmış kendini. Bu ne şehv/et, bembeyaz. Bir girsen döşüme düşümde, Çitilesen ellerinde yüreğimi, Kırsan acımın dişlerini, Ne iyi olurdu.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VADESİ GELMİŞ DÜŞSEL HURAFE şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
VADESİ GELMİŞ DÜŞSEL HURAFE şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ruhun çöplüğü