devinip devrildikçe drenajı dirençsiz günler
delinmiş aşk matarasına
umut doldurmaktan
başka bir şey değil yaşamak.
her şey bildiğin gibi
hâkezalar kampüsünde uzatmalı sığınmacı hayat




ne yakışır oysa
kırmızı dudaklı karanfil
ciğerleri sevinç dolu
beyaz güvercine
titreyen harflerle düşmez mi
aşk şiirlere
arada kahırla yıkansa da
boyanıp dönüşmez mi
dövüşmez mi
kemirgen ruhlarla aç imgelerle
"seni seviyorum"
kulu kırk yaran
özlem tabanlı hasret avutan
bir cümle değil mi yoksa
düşmüşse bir kere cemre


kavuşmazsa eller gibi nefesler
kurumaz mı dallar
köhnemez mi yalnızlık nadasta
ya o hüzünbaz efkâr!
ya akıllarda depreşen ritüeller!
ne bir haber kalmış
ne aşktan yana buhur
bu mu zafer



iki kurdela var şimdi elimde
incelmiş orta yerinden hayli
biri duvak kırmızı, biri güvey mavi
düğümlüyorum tüm içtenliğimle

...

şimdi sessizlik!
şimdi tüm eskiler çöpe
bak usuldan çalıyor " love story"

şimdi dans vakti

şimdi tam vakti!






ToprağınSesi







( Bir karalamamdan daha kadife sesini esirgemeyen Nebiha Muradî hocama teşekkürlerimle)






.