Tutuşmaz
Gafil avlanırsın bir gün hayata;
Küfür ettiğin ile örtüşürsün, Çarçabuk inanırsın gidişata, Sonra gidişat ile sürtüşürsün. “Kim, ne oldu, ne” demeye gelmez; “Köprüyüm” derken yolu kapatırsın, Bağırıp durursun: “Aklım çelinmez” Dedikçe, dedikçe; ilk sen sapıtırsın! İçin iyidir, dışın eğreti; Bir yerlerde çocuksundur, yaşlısındır, Gerçek sandırırsın takındığın sureti, Yerine göre bir başkasındır. |