Yastık altı ıstırap
Her sabah kaçışlara teşebbüsü güneşin kenarında boğup,
Kirlettiğim umutları, Gözyaşlarıyla çitilemeye çalışırken ellerim, Buruklaşır bulgur tanesinden bile ufalmış olan kalbim, Artık ruhumun karanlığında sevgi de bir sır, Biliyorum ağlasam, yine kursağımda kalır, Geceye dökersem içimi; Gırtlağımdaki ıstıraba takılıp, Taşıyamaz biliyorum, yine yanıbaşıma bırakır, Yarın yine hıçkırıklarımın yankısı uyandırır beni, Bulutlara, kanatsızlığıma, Yağmurlara, kuraklığıma, Aynı kaçışlara, teşebbüse, Aynı bedbaht güneşe! |