Çıkıp Ölümün ateşinden Özlem sancısına döndü ruhum Yokluğunun 4. yılındayım Mekanın cennet olsun baba
Kovup gökyüzünden Yağmura gebe Nisan bulutlarını Yüreğime yıldız yedirdim Çıkamadım Ruhuma düşürdüğün özlem kederinden
Ve Yine İçimde çatlak bir sancıyla geliyorum kabrine Ölümünün yıl dönümünde Soğuk taşına değdiriyorum elimi Elim yanıyor Ki; Elimin harından Titrek kelimeler düğümleniyor boğazıma
Sonra isimsiz bir şiir dökülüyor dudaklarımdan Ağıt kokan Biliyorum yanımdasın Silmek istiyorsun Gözlerimi silemiyorsun Ruhun ruhuma yoldaşken
Yine de Rüzgar bir ses fısıldıyor kulağıma Yokluğunda Uzaklardan Ağlama!
Biliyor musun baba Artık Gözyaşımı O Siliyor Şefkat dolu dudaklarıyla Sen silemesende
Şimdi emanetin onda Gözün ardında kalmasın Rahat uyu baba….
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölüm işte// şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ölüm işte// şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şair böyle demiş ...... Analarımız babalarımız belli bir yaşa kadar tanrıdan onlara emanettik işte zaman geçti bizler büyüdük onlar 75 80 yaşına yaklaşan insanlar artık onlar bize tanrının emaneti
Nefes alıyorlarken yanlarında olalım gurbettede olsak en azından bir telefonu çok görmeyelim hep annem sitem eder.)iki gün aramasam
seni merak ediyorum der...
Dost kalem taylan şairim şiirinizle duygulandım çenem düştü
Babanızın mekanı cennet olsun ruhu şad olsun ne mutlu onaki sizin gibi hayırlı bir evladı var ...
günümüz aile ilişkilerine baktıkca değer bilmeyenleri gördükce