Şimdi şiirin d/okundum ilk satırına da
zîr ü zeber oldum
mağlub oldum
gururuma medar ne varsa
terk-i enaniyet etti ruhumdan


Ki sevgiliye ağıt yakmak
asırlar öncesinden âşkın vazgeçilmeziydi


Kalben dedim:
Minarenin tepesinden seslensem ve kutuplar görünse
ayaz kesse dudaklarımı
bu yakıcı, ateşli dilimi söndürürmü ziyadesiyle
bu dağdağalı halim
bir kademe
yükseltirmi
varlığına kurduğum mevkiinin basamaklarını

tâ ki, yüreğimde nükseden sırları ifşa edesiye dek
ümidimin
ihtiyaç duyduğum duygulara
gizlenmesinin varmı sende bir karsılığı




Evet biliyorum
bana eziyet veren kabir kapısında her nöbete durduğumda
vesvesesi bol düşler kuracağım



herşeyden evvel
bu kısa ömre sığdırdığın elem ve keder için
derin bir kuytu kazacağın
duvağımdan kefen
kalemimden tabut oyacağım


ve biliyor musun ben seni
Allah için yine
başucuma koyacağım...





toprak bana cehennem olsun sensiz
ki
bu şehirde bir dakika daha kalmayacağım...







kutlarım
yine daldırdı şiir duygu seline
kurtarılmayı bekleyen bir kaç cümlem ile
sürükleniyorduk ki
bir dal uzatıldı elimize



güzeldi, özeldi
kutlarım
muhabbetle dost yürek





...

Buğulu bir anı okuyor gibi olsamda içimi ne ezdi bilmiyorum okumaktan ziyade yorulduğumu hissediyorum.

Şiirler
şiir
...

Sebebi belirsiz bir şekilde sadece seviye, sevgiliye yazılan şiirler
ve hayat
ve ölüm..

Hayat sevgili, ölüm ayrılık derim hatta beterdir ayrılık ölümden bilirim yani okuduğumda anlarım, yaşarım..
keza ne çok ayrılığın lisanında u'yandık biz bu edebiyat denilen lütfun şiir gerçeğinde.


Ne diyordum ayrılık, hiçkimsenin başına! hele sevenler ki gerçek sevenlerin alfabesinden silinsin diyorum bu kelime-de "gerçek seven" işte bu cümlede duraksayıp öyle anla beni şairem.


Ne diyordum evet şiir
şiirini yani rumuzunu görünce okumadan geçmediğim bir kalemsin sen bil isterim yine geldim ve hüzünlü bir şekilde gideceğim belli ki
sevdiklerimin neden hep hüzün içinde kıvrandığını kendime çokça soran hatta birilerini sevmekten kaçan zira onlar acı çekince bu acıya dayanamayacağımı hissettiğim aciz bir kul gibi hissediyorum kendimi bazen..

Dağıldım sanırım
şiirin hüznü ve kalemin değeri ile, kurgu olsun diliyor bu hüznü ve
şiir ile seni keza okuyanları başbaşa bırakıp gidiyorum.



iyi bak olur mu kendine
iyi bak ki bu kuvvet ile hayatı sırtından bıçaklayabilesin o sana ihanet etmeden önce.



sevgim ve tebriklerimle.