HÜZÜN LEKELERİDüşer yorgun taşlara gönül kırgınlığım, Gölgem gibi izler beni şu hüzün lekeleri... Ne ağlamayı bilirim, ne gülmeye alışığım; Gönlüme mesken ettim yıldızsız geceleri. Neye baksam hayâli, çözülür dumanlardan; Hatırlar durur kalbim, kedere düşürür beni. Başımda bu sevda çok uzak zamanlardan; Vurgun belki eski ama, hasreti daima yeni. |
Düşer yorgun taşlara, gönül kırgınlığımız,
Gölgem gibi izleri, beni hüznü yaralar,
Ağlamayı bilemem, gülmek benim neyime;
Gönlümü mesken ettim, fîgan beni paralar!...
Neye baksam hayâli, gözüme duman saçar,
Hâtırâ vurur kalbim, kederden sökmez beni,
Başımdaki bu sevdâ, kâlûbelâ zamandan,
Vurgun eskidir amma, her daim yener beni.
Değerli Ustam; kıymetli eserinizden, kıvercık bir şiir görüşümü affınıza sığınarak ekledim...
Sil der iseniz; silmesi kolay... derhâl.
Sağlığınızı Allah'tan dilenir, saygımla Selâm ederim.
Kadiryeter Kadir Yeter. 04.4.2014 CUMÂ. Ortasaray- TRABZON.
w.edebiyatdefteri.com/siir/817582/huzun-lekeleri
Abdurrahman Günay'a