Zâkir’ler zikre dalmış, secdedeyken seherde
Libâs-ı edebini atanlar az anıyor.
Basireti bağlanan karar kılsa da şerde
Her gün sevaba sevap katanlar kazanıyor.

Aksini söylese de inanmayan, aybeden
Kolay mı sırat geçmek; çalışmadan, haybeden?
Kur’an, sünnette belli; âyan olmuş kaybeden;
Şeytan ve nefse kaşın’ çatanlar kazanıyor.

Gölge etse de beşer arsızca ahengine
Bakarkörlere inat! Herşey dengi dengine
Son verip, Rahman ile, akla zarar cengine
Oku doğru hedefe atanlar kazanıyor.

Yol almak kolay değil kılı kırka yarmadan
Maharet imân etmek; son durağa varmadan!
Gönlü incinse dahi, incitmeden, kırmadan
Sabrı şüküre banıp tadanlar kazanıyor.

Gönül kristal vazo; çok hassas, alınganız
Yürekler yangın yeri; dertten feryâd-figanız
Bu âlemde kâr uman tüccarız, bezirgânız
Hasletin güzelini satanlar kazanıyor.

Miskin Yunus misali; her sözünü eleyip
Resûl’ün izlerinde özenle ilerleyip
Yığın yığın yanlıştan doğruları derleyip
Yaradan’ın ipinden tutanlar kazanıyor.

Şeytan sinsi ve düşman! Kula musallat cüce!
Rabbim Rahman ve Rahim! Rabbim Yüceden Yüce
"Yâr" deyip Yaradan’a boyun eğip O Güce
Bezm-i elestten sözü tutanlar kazanıyor.
Ey nefsim! Zannetme ki yatanlar kazanıyor...

Mecit AKTÜRK
Berlin, 04.04.2014