Serçeler cıvıldarken yeşeren ağaçlarda
Buz yanığı şiirler sekiz oktav düşüyor
Notalar oynaşırken dalgalanan saçlarda
Dilimde pusu kuran nağmelerim üşüyor.
Hasreti anlatıyor dudağımda bir ıslık
Neden her taraf kara aydınlıkken ortalık?

Neden ben büyüyorum yalnızlığın gözünde
Neden bana göz kırpmaz gülistandaki güller
Adım mı anılıyor hicranların sözünde
Alevlenip yanarken neden sarıyor küller?
Rüzgârlar esin biraz beni kuzeye sürün
Özlediğim günlere yeni baştan döndürün.

Haykırayım öfkemi bir dağın zirvesinde
Yoklukları bağlayıp uçurumdan atayım
Kahvemi pişireyim göklerin cezvesinde
Huzura kavuşayım artık rahat yatayım.
Beni duyan olur mu sahi çıkıp bağırsam
Kalanları yanıma imdat edip çağırsam…

Çağırmak mı demişim, olur mu öyle, asla!
Sizler huzurlu olun bahtınız açık olsun
Geri kalan ömrünüz geçmez inşallah yasla
Bahçeniz neşe dolsun ölüm çiçeği solsun.
Gidersem yüzünüzü göremem biliyorum
Yine de mutlu olun yürekten diliyorum.



Bir forum konusu açmış Ansızın: Ömrünüzün son anındasınız ve sizden bir şiir yazılması isteniyor.
Siz bu şiiri ne üzerine yazardınız?
Ben de cevap vermiştim: Son dualarımı edecek bir şiir yazardım, çocuklarım için, sevdiklerim için. Son şiir olarak yazdım ama yine de son olmamasını dilerim, yapacak çok işim var daha