anne yitik oğlun geldicenin olduğum pişmanlığın karnında hiç doğmamak üzere saklanıyorum...! keşke ah keşke yağmasa dedim aklımın üşümesine olduğum kadar yalnız olmadığım kadar kalabalığım anne biten her soluğumun üzerine çektiğim çaba sonumun parça parça yağması oldu hayal kalıntılarına neden anne neden sulara açılıyorum en sığıntı düşlerde balçık tarlası batması gibi kayboluyor aşk üzerini beton yağmurları örtüyor kaldığım kadar kalıyorum eski liman rüzgarında en yırtıcı susmalar denizin sırtında ağlıyor sevdayı bağışla beni anne bir kitabın yırtılıp atılmış sayfasından farksız yüreğim ha yıkıldı ha yıkılacak gök üzerime gece öldüren bir yetim değil mi zaten oğlun aşk büyütemeyen bir meczup hangi ağacın kökünde unuttum özlemleri hangi ara bu kadar acıttım seni bağışla beni anne oysa en yücesinde çocuklarla hayatı paylaşmaktı hayalim ki ihanet ettiğim sonsuzlukta yitirdim düşleri aşk iyice koptu benden ben göğsüne bir ölü gülle geldim yalnızlık içinde şiirlerden başka birşeyim yok bağışla beni anne bağışla kuşlar daha fazla ölmeden...! |
Esenlik dileklerimle , selam ve saygıyla.