YOK SAYILMAK
Kısır bir döngü gidişat
Tutarsız, bir o kadar istikrarsız. Belki sıradan bir gün Ya da sıradan bir an Göz alabildiğince uzanan Uçsuz bucaksız bir mekân Eşliğinde yaşarken sayısız insan. Dert, tasa, elem, keder Ne varsa iç burkan Şarkılarda hüzün Ve hiç olmadığı kadar gri gökyüzü. Hani umut, hani neşe Gizlenmiş kuytu köşelere; Ne zor yadsımak Bir o kadar zor, yok sayılmak. Günden geceye her geçiş Yaşanır ara ara o tükeniş. Serzenişim âleme Sorarım hep, neden diye… Sevgi olsa da tek çare Eşliğinde huzurun, Yoluna olmadım mı Her daim kul köle. Kırık bir plak Çalmakta o şarkıyı Yine dilek tuttum Elime alıp o boynu bükük papatyayı. Kıyamadım oysa yaprağını yolmaya, Nasılsa bilmekteyim sonunu. |
TEBRİK EDERİM ABLAM