Peron 36
İki haytanın akşama doğrusu...
İkindiyi haber eden kubbeler, Gökten sıyrılan güneş yavaşça Ve ayrılığa sürükleyen bir tramvay. İşte peron 36, ilk girişi geçince Çıkış bulan soğukluğun hemen önü. Biz gibi hayta sevdaların Keskin dönüşlerin, ağlamaklı gülüşlerin Ve kırılgan heyecanlar ordusunun Konuş yeri, bu şehrin pervazı... Yakın gelen seyahat ölümü andıran Eşiğinde gidişlerin, fırtınalar barındırır Başları bükük ve ağlamayı saklayan kahkahalar Yuva yapmış gerdanına serçelerin Habersizce uçuşan güvercinlerin. Ellerini aç Biliyorsun gidişlere güvenmek mi Yoksa dönüşlere inanmak mı... Sezdiklerim asfalta kazınmış ihtimaller Sevdiklerim hep geçercesine Kan gibi damardan, geçip döner mi? Gözlerini aç Ağlamak biletinde birikmiş Gece ışıldağı gözlerin değmesin yere. Döner misin? Beklesem... Geri gelir misin? Yoksa Hiç gelmeyenler gibi... Dilim varmıyor... Bahattin BERKDİNÇ |