1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
4739
Okunma

‘Mavi kanatlı kuş masmavi
Uçarken masumca semalarda vuruluverdi
Ölüm, sen farkında olmadan yoluna gizli gizli çıkmıştı oysa
Gözünü kan bürümüş avcıya acıyarak
Kuşların hiddetinden kurtardın onu
Sense iyiliğin safını seçerek bilmiyordun ki kendi Azrailini yaşattığını
Mavi kanatlarını ölümden habersiz, gökyüzünde çırpmaya devam ettin
Oraya vardığında tam oraya, birileri hiç acımadan sana tetiği çekti
Birden bire mavi gövden kırmızıya boyandı hızla yere düşüverdin
Kanlar içinde kaldı mavi kanatların sokağın ortasında bir anda
Gelip geçen umarsızca baktı sana
Bilmiyordun ki sen, o gün kendi Azrailini yaşatmak zorunda olduğunu.’
5.0
100% (3)