ELDE KALAN...
Nihayete erdi yine gün
Karanlığın eşliğinde çöken o bitmez hüzün. Gece ve yokluk Çokken hiç Çoğul iken tek. Bir sor bakalım: Ne var ne yok? Yerle bir olmuş bir şehir Bir o kadar viran. İşgali altındayken bilinmezliğin Üç beş sefil hatıra Elde kalan. Tam bir enkaz geride kalan Adeta bir muharebe yeri Mağlup çıkmış savaştan. Engeller sayısız ve dizilmiş birer birer Adeta yangın yeri Ve yalnızlık saklı izbe köşelerde… |