HELAL OLSUN SANA
Yalnızlık hasret olup dolarsa bağrına,
Yüreğin alev alev yanarsa akşamdan sabaha kadar..
Geceler haram olur bundan sonra.
Gözlerin bulutsuz havadan yağmur yağdırır..
Islanır umutlar hayaller yıpranır yok olur!
Çıkmaz sokaklarda yüreğin bir çıkış arar,
Kapanmayan derin bir yara her zaman yüreğinde kanar!
Sen ne dersen de hasretlik çadırında yok oluyorum.
Kokuna hasret, yüzüne hasret geçiyor ömrüm.
Yalnızlık simsiyah bir yangın,
Sarmış ruhumu en ince yerinden.
Sen birden yanan gönlümde alev
Yanıyorsun sönmüyen kıvılcımlarla.
Hayıra alemet değil bu biliyorum,
Beklide aklımı yitiriyorum senin uğruna.
Bana sorma kim haklı?
Artık düşünemiyorum bunları.
Denedim her yolu ama olmuyor.
En acısı hiçbir sözüm sana dokunmuyor.
Dönüp gelsen bile,
Hiç sanmam eskisi gibi olacağımızı.
Ne yeminler kalmış aklında,
Nede sözler biliyorum..
Eskimiş bütün anılar belkide bir çöp bidonunda.
Yırtılmış, yıpranmış, kirlenmiş çöpçüleri bekliyor.
Helal olsun sana çektin çıkardın yüreğimden kendini.
Usulet Güner