Adam beş yaşındaki kızını, gayet pahalı bir hediyelik
kaplama
kağıdını ziyan ettiği için azarlamıştı. Küçük kız,
koskoca bir paket altın
yaldızlı kağıdı bir kutuyu eğri büğrü sarmak için
kullanmıştı...
Yılbaşı sabahı küçük kızı, paketi getirip:
- "Bu senin babacığım" dediğinde çok üzüldü.
Acaba gereğinden fazla mı tepki göstermişti kızına. Bir
gece evvel
yaptığından utanarak, kutuyu açtı. Fakat kutunun içi boştu.
Kızına gene çıkıştı:
- "Birisine bir hediye verdiğinde, kutunun içinde bir şey
olması
lazım.
Bunu da mı bilmiyorsun küçük hanım?.."
Küçük kız gözlerinde yaşlarla babasına baktı.
- "O kutu boş değil ki baba! İçini öpücüklerle
doldurmuştum!.."
Babası o kadar çok üzüldü ki, koştu, kızına sarıldı.
İkisinin de
gözleri dolu dolu olmuştu.
Adam o kutuyu ömrünün sonuna kadar sakladı.
Ne zaman keyfi kaçsa, ne zaman
morali bozulsa, ne zaman
kendini kötü
hissetse, kutuya koşar, içinden minik kızının sevgi ile
doldurduğu hayali
öpücüklerden birini çıkarırdı.
Aslında bütün insanlara böyle bir kutu mutlaka
verilmiştir.
Zor zamanlarda bu kutuyu çıkarıp içine bakabilmeyi
başarmak,
Mutluluğun anahtarlarından biri olsa gerek."
..................
Umarım hayat boyu, zor zamanlarınızda
sizleri mutlu edecek böyle sayısız kutularınız olur.

alıntı

evet çocuklar ölmemeli...duyarlı yüreğe selam olsun

anlam deryası şiirdi tebrik ederim

Güzeldi kalemine sağlık.
Sevgilerimle.