Aramızda Dağlar Yollar Yıllar Var İken...
Bize bir gökyüzü veriyorlar.
Sonra düşler gördürüyorlar. Yaseminler arasında yürütüp İnci kelamdan bir taç takıyorlar. Çiseleyen yağmurları fırtınalara çeviriyorlar. Öğretiyorlar önce ece sonra gebe Sonra kuru bir yaprak olup uçup gitmeyi. Surlarında gezinip kalelerin, Dışarıda kalmayı öğretiyorlar. Bir fidan iken, Udumbaraya dönüp solmayı öğretiyorlar bir kitabın içinde. Debisi en yüksek yerinde nehirlerin balık olmayı öğretiyorlar. Acımasızlığın kollarında susuz, Peteğin içinde bal olmayı öğretiyorlar. Yedi renge bulanıp maviye dönüşmeyi öğretiyorlar. Bize bir gökyüzü veriyorlar. Sonra oradan düşmeyi öğretiyorlar. Kanatlarımız tam değdiği yerden tutuşuveriyor sevdaya, Bize unutulmayı öğretiyorlar. |