ÇORAK
Bir seyyah gibi dolaştım gönüllerde.
Bir madenken, çöle döndüler birer birer. Anladım ki; Benmişim Onları parlatan... Küçük bir kurşun asker gibi savaşmışım her biri için. Çıkıp gittiğim kalplerin rengi soluvermiş bu yüzden. Ardımda kalanlar, Bu yüzden hayallerimi yıkmışlar. Benim yüzümden. Parlatan da ben, silen de ben... |
Öncelikle şiirin ismi dikkat çekici "ÇORAK" ve içerik çok güzel. Bir iç yüzleşme ve hayatı gerçek anlamda sorgulamak. İçinde yeniden dirilmeye hazır bir ruh var sanki. Ve diğer asıl gerçekler kişiler parlatıyorsa başkalarını bu yüzden kaybetmelere üzülmekten çok gelecekte kazanacaklarına bakmak ne güzel. Tıpkı bir kedinin derin bir uyku sonrası esnedikten sonra harekete geçmesi gibi. Her şey güzel olacak diyerek pencereden bakmak kadar güzeli yok.
Bu yüzden okuttuğun şiir için teşekkürler Dostum.