BOŞLUK
Nasıl da harcadın sevgini bir ömür gibi.
Parça parça ufalayıp erittin. Atlas mavi bir yorganken; Lime lime bir beze çevirdin. Yanındaki sevdiğin mi? Ya kolundaki? Aklındaki sevdiğin mi? Ya mazindeki? Beş sürgünlü bir uçurtmaya yükleyip gerçek sevdaları, Kır çiçeklerini koklamak için feda etmedin mi? Bölündün sen. Kirlendin. Özgürüm derken parçalandın. Bedenini doyururken aç kalan ruhun, Islak bir şarkı söylüyor gizlice. Senin göz yaşlarınla ıslanıyor. Doyumsuzluğunun sebebi budur işte. Ruhunla bedenin örtüşmüyor. İşte yalnız kalınca içinde büyüyen o boşluk, O hep bulamadığını hissettiğin sevgili Ve yanındakilerin eksikliği. Büyük yanıldın. Kendin için. Artık çok geç. Nasıl da harcadın sevgini bir ömür gibi. Bir türlü anlayamadın. |
*** BOŞLUK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...