ÇÖLÜN HASRETİOysa tek muradı; ince bir sahil ve okşayan cezirlerdir. Razıdır vermeye, her pençe atışında Zerre-i miskal tanelerini dalgalara. Çöl; kum deniziyse, okyanus; su çölüdür. Bir benzeyiştir bu, tezatlığı kendimizden menkul. Vahalar, müşfik bir başkaldırıdır ecelin yeknesaklığına. Sendeki karşılığı nirengi adalardır. Issızlığı: ürkekliğinden mamul. Çölün hasretliği suyadır. Bundandır öykünmesi denize. Dalgalanır kumullar rüzgar tarazlayınca. Güya vuslata erer hem hal olur kendince. Fakat n’aparsın, kavuşamamayı anlatan acıklı bir öykünme... |