GÜLERKEN AĞLAMAK
Güneşin ısıttığı bir çehre benimki
Zaman zaman acıların ezdiği Hüznün yüreği kanattığı yetmedi mi. Dolunayın ışığında parlayan bir yeryüzü Yer yer karanlığın hükmünü kaybettiği. Anlayacağın belirsiz bir gidişat Gülerken ağlamak, Ağlarken kahkahalara boğulmak. Bazen neşe bazen ıstırap. Sızım sızım sızlayan vicdanlar Birazcık merhamet saklıysa Hiç düşünme ve uzat elini Ve kuşat sevginle tüm evreni. İnsanız olabildiğimiz kadar Sevmeliyiz yetebildiğimiz kadar. Ne servet ne cehalet Saklıdır kalplerde asalet. Belki bir düş belki de gerçek, Sadece sevgi bahşedilen o muazzam hikmet. Sonu gelmek bilmeyen, Gözlerde parlayan, sıcacık, derinden… |