Çocukluğum da da sevmezdim şubat ayını..doğrusu sebebini de bilmezdim niye sevmediğimin..ama zaman oldu sanki dışa vurum bir hal aldı hayatın gerçeği ve duygularımın dehlizlerindeki sırrı..sevdiklerimi bir bir şubatta kaybetmeye başladım daha sonraları ..şubatta yaşadım daha çok acıları…2007 şubatında can parçam babamı 2008 de de candan aziz bildiğim insan kayın pederimi kaybettim..Şubatın diğer aylara göre kısalığı da ömrün kısalığına işaretmiş gibi bir duygu bırakır bende hep nedesnse..kışın en korktuğum en sevmediğim ayıdır bu yüzden gücük..

" Kayın pederime ithafen.."

Ey babam kadar sevdiğim insan
Ey babam dediğim kayın pederim

Yine mevsim kış aylardan şubat
Hiçbir şey olmamış gibi devam etse de hayat
Özlememek mümkün mü yaşananlara inat

Şairin dediği gibi ;
“ geç anlıyor insan taşın sert olduğunu
Ateşin yakıp suyun boğduğunu..”
Geç anlıyor sevdiklerini kaybedince özlediğini
Yani varlıklarının bilinmeyen zenginlik olduğunu geç anlıyor

Ve şimdi daha iyi anladım ki
Sağlığınızda kıymetiniz bilmemişiz meğer
Şimden geri özlemek yada özür dilemek neye değer
Bu yüzden düşünüyorum da zaman zaman
Yaşanacaklar nerde ,nerde onca yaşanan

Oysa ne hayallerim vardı sizlerle geleceğe dair
Sam yeli değmiş gazel yaprağı misali
Dalında kurudu gitti bir bir umutlarım gayri

Yani demem o ki muhterem kayın pederim
Yerini tutmuyor ne oğlun ne kızın
Dolup boşalmıyor o ev ne kışın ne yazın
Senin varlığındaki gibi dolmuyor o konak
Ve geri getirmiyor seni ne ağlamak ne çırpınmak

Ne düğünde ne bayramda
Senin zamanındaki kadar şen şakrak değil
Cıvıl cıvıl değil , bahçe balkon
Perim perişan her şey hatta tavuk -cücük

Sanki sen yoksun diye gitti çatıdaki kuşlar uzaklara
Bacağına sürünen kediler neşesiz ser sefil
Kapı ağzında duruşlarından belli ki sensiz onlarda mutlu değil

Komşular da azaldı biliyor musun...azaldı be babacığım
O kahkahaların eksik olmadığı
Mutluluk sembolü olan yeşil boyalı evi
Acı ve hüznün renkleri sardı sanki

Hem öyle ki
Sensizliğin kol gezdiği bir dev şimdi
O yüz yıllık oda melül mahzun
Acı sarmış sanki yüreğini
Hep asık durur içerideki resimlerin suratı yani gülmüyor yüzü

Ve inanır mısın
Sensizliğin soğukluğu daha dışarıdan belli
İçi bile ısıtmıyor eskisi gibi

Şimdi hepimizde saklanan bir mutsuzluk
Dokunsan ağlayacak neredeyse çoluk çocuk
Hepimiz melül-mahzun hepimiz ağlamaklı
Hepimizin içi buruk hepimizin eksik bir tarafı

İşte bu yüzden diyorum ki
Kötü zamanda gittin be babacığım
Kötü zamanda bıraktın sevenlerini boynu bükük

Hayata tutunmak için iki dalımdınız benim
Biri can bildiğim insan
Bir diğeri candan aziz bildiğin kayın pederim
bazen düşünürüm de derin derin
İçimdeki fırtınaları ben şimdi kime nasıl anlatırım

Sen gelirsin bazen de aklıma
Balkonda oturduğumuz günleri daha dün gibi hatırlarım
Hani havadan sudan konuşur
Sonra siyasete geçerdik ya

Kafa yorduğumuza değmez deyip bırakır
Bazen dertleşir, bazen de geçmişi yad eder de
Tabiri caizse lafın belini kırarken
Sen içeri bağırır “ kızzzz çay getirinnn” derdin de
Büyümüş edasıyla bardakları kızım getirir
Sen de takılırdın ya hani
Hatırlıyorsun değil mi

Sonra bir baba gururuyla bakar canın kaynar
Tüm sevginle öperdin ya yanaklarından
Ne kadar mutlu olurdu kızım bu sevgi ve ilgiden

Nasıl arıyoruz hepimiz şimdi o günleri
Nasıl burnumuzda tütüyor bilemezsin her birinizin yeri

Yaşanacak güzel günler var diyorduk daha
Ve o yaz gezmeye gidecektik ya Kapadokya ya
Olmadı be babam ,olmadı işte
Kader kısmet değilmiş demek ki

Yiyecek ekmek içecek su bitmiş oysa
İkinizde kimseyi almadan çıktınız geri dönülmez yolculuğa
İkinizde çabuk terk ettiniz bizleri
İkinizde boynu bükük bıraktınız sizi sevenleri

Biriniz şubatın on altısında
Diğeriniz şubatın yirmi altısında çıktınız
Dönüşü olmayan ebedi bir hicrana
Tek başınıza arka arkaya

Üstelik hayallerinizi umutlarınızı
Can yoldaşlarınızı bırakarak başka ellere
Ve üstelik hiçbir şey almadan bu dünyadan
Hiç bir şey götürmeden kazandıklarınızdan

Sen ki kayın pederim, sanki öz babam,
Yani candan aziz bildiğim adam
Yani gönül bağım ebedi olan güzel insan

Bilmiyorum ki sana kimleri nasıl anlatsam
Daha doğrusu seni kimlere nasıl anlatıp
Hakkında neler yazsam

Şimdi her şey ve hepsi bir tarafa
Elimden fazla bir şey gelmez belki amma
Söz veriyorum her ikinize de
Yaşadığım ,nefes aldığım sürece
İkinizi de hiç , ama hiç unutmayacağım
Ve bilesiniz ki dualarımdan da eksik etmeyeceğim

Kaşif Kani ERTURK