SAHİPSİZ BİR SEVDANIN ÜSTÜNEOysa; ilk öpücüğün o bitimsiz heyecanına bulanmıştı sevda daha elimden kayarken tuzla buz olmadan önce. Adına düzenlenen bir merasim bile olmadan sessizce gömüverdim yalnızlar rıhtımına. Oysa; güneşli bir günün en aydınlık yanını hak ederdi bir zamanlar dudaktan dökülen gülücükler eteğe ulaşmadan avuçlardan havalanır gökyüzüne çizdiği kavisle şiirleşirdi yüreklerde. Ölen ne varsa toprağa karışırdı zamanla... Toprak bile kabul etmedi olanları düşen sözlerin ağırlığını yorgun omuzlar da taşınırken son vazifenin gölgesi gözlerin o duygulu sonsuzluğunda kayboldu bir damla kalana kadar düşmedi yere içte uluyan bir nefs hıçkırıyordu bağıra bağıra ’nereye’.... Rıhtım, ıssız gemilerin son görevini yaptığı çekilme anına küsmüş üstüne çarpan şampanyanın gölgesinde son nefesini veren ızdırabı içine çekerken mühür vuruldu geçmişe içinden küfretti gelmişine geçmişine. Oysa, yalansız bir doğruda yürüme sözü verilmişti doğru kıvrılıp yolunu bir düzlemde şaşırana kadar. Şimdi, gölgesi bile olmayan bir yalnızlık berduşluğuna sarılmış ömrümün arta kalan merdivenlerinde ’ elveda ’ diyen bir şairin kırık nağmelerinde soluklanıyorum. Nefesim ne zaman dar gelmezse boğazıma ayrılık gömleğinin ilk düğmesini açacağım sineme vuran rüzgarın uğultusuna kulak tıkayarak son gücümle bu sahipsiz mezardan kaçacağım. Ayvazım DENİZ |
yalansız bir doğruda yürüme sözü verilmişti
doğru kıvrılıp yolunu bir düzlemde şaşırana kadar.
Şimdi,
gölgesi bile olmayan bir yalnızlık berduşluğuna sarılmış
ömrümün arta kalan merdivenlerinde
’ elveda ’ diyen bir şairin kırık nağmelerinde soluklanıyorum.
Nefesim ne zaman dar gelmezse boğazıma
ayrılık gömleğinin ilk düğmesini açacağım
sineme vuran rüzgarın uğultusuna kulak tıkayarak
son gücümle bu sahipsiz mezardan kaçacağım.
Ayvazım DENİZ
Okuyana okudukca haz veren şiirdi
Kutluyorum usta kalemi
Yüreğin susmasın Üstad
__________________________________Saygılar