MAVİ GÖĞÜN AYAZINDAN SES GELİRYağmur yağar geceme düşlerimi ıslatır Kuru kalan gölgeler rutubetten küflenir Kader derman yerine elemlere yaslatır Son demindedir nefes usul usul üflenir Çaresizlik diz boyu uzanmışım içime Baygınlık nöbetleri sokuyor her biçime. Kayıp olan bir ruhum eşimi arıyorum Güya çift yaratıldık öbür yarım nerede Neden hala içimde yalnızlık sarıyorum Kırk tas suyla yıkandım sevda denen derede Yollarına bakarım giyindim beyazları Gönlüm soğuk bir dağdır ısıtsın ayazları. Baharda sürüklenen yaprak gibi sözlerim Topladıkça dağılır kulağa sürünerek Kadere hükmüm geçmez kararırken gözlerim Durur durur kandırır renklere bürünerek Ha bugün ha yarınla gençliğim geçiverdi Durdu durdu sonunda yalnızlık saçıverdi. Çok şey istememiştim hayat zaten çok zordu Hep kendine yontmasın beni de görsün dedim Gel gitlerle kıvranan bu yollar beni yordu Ne acılar çektim de eyvallah da demedim Susuz kalan çiçeğim boynumu büküyorum Dibimi ıslatmadan göz yaşı döküyorum. Kirlenmez zannederek maviyi sevdim en çok Küçük bir çocuk gibi hayallerle büyüdüm Kirlenen renk değilmiş giyenler de hayır yok Geç farkettim bunları ben ayakta uyudum Etrafını hep yıkan renksiz akan su oldum İçerimde boğıulup karanlıklara doldum.. Ayvazım DENİZ |
Harika şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla...