1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1096
Okunma
Üstündeki köpüğüm;
yüksek garbilerin
önünde çürüyen,
ölü dalgaların...
Tahammülü kolay
mevsimlerde değilim..
Ağırlığıyla
kirlenmiş anıların,
dibe vuran
yaşam borsasından,
onura kulaç atan
melankolik ve müntehir
yunusçasına...
Gitseydim;
bu yaşta
ve hırçın kalacaktım.
Bilirsin!
son halleriyle
hatırlanır yunuslar..
Kaldım;
zaman denen celladın
insafında izanım...
Ve
yürek işi
olduğunu öğrenerek,
kaçmanın...
Ki
bu iklimde;
var olmanın farkına,
paylaşılmaz acılarla
vararak,
şimdisini yaşamadığım
vakti,
çürütmesinden anladım...
Sen ki simyacısın,
duyguların simyacısı...
kumaşım bu işte!
Altından vazgeçtim de;
benden bakır olur mu?
5.0
100% (2)
Cevap Yaz