ÖLÜYORUM SEVGİLİ YAVAŞ YAVAŞ
....
Uzanırken ellerim sana yokluğun çıkıyor yollarıma kapatıyorsun hançer gibi bakışlarının kapılarını tırmanamıyorum gözlerinin pencerelerine yine çekiyorsun perdelerini yüreğimdeki seni yok edemiyorum tükeniyorum sevgili yavaş yavaş öldürüyorsun beni susmak ne güzeldir sevgili sana adanmak öylece masum öylece karşılıksız misal ölmeyi bile seninle düşlemek dünü ve bu günü seninle yaşamayı bilmek seninle ağlamak seninle gülmek masum ve çocuk saflığıydı varlığın çocukluğumda avuçlarıma bırakılan bayram harçlığı sevinciydin iki kuruşluk sevincim de bitti işte sevgili yazmak adını bazen buğulu bir cama bazen yüreğimin en inzivasına sana susamış yüreğimi sevdana harcamak paramparça bir halde tükendiğin yolun şarampolünde yuvarlanıyorum bende yok ederken kendini sevgili ölüyorum sevgili yavaş yavaş ölüyorum... .... MELTEM KINIC Varlığıyla Sesiyle her zaman yanımda olan değerli kardeşim (Gökhan Sarı) tesekkür ederim.. |