Sustum İşte
Vakit eşeliyor göğsümdeki yerini
her ne kadar baksam da yaşamın içine umutsuzluk ve mutsuzluk her yanımda sızı hayata başucumda bazen taşımaz diyorum bu bedeni ama ayaklarım direniyor yere göğe hani ara sıra ışık da geçmiyor değil gözümün önünden yalnız güneşin yedi renkleriyle Her gün haykırıp sussam kime ne fayda kim duyar ki sesimi boğulurken nefesim içimde sustuk işte hepimiz mahkum olduk şehrin tozlu kaldırımlarına sustum işte sustum sizde susarken yoksul ceplerimizden yaşantımızı çalanlara mahkum olduk işte hepimiz ellerimizle mutluluk sunduğumuz üç beş insana insanda demeyeceğim ama onları da ALLAH yarattı günahıyla sevabıyla |
Yüreğine sağlık;
Kalemin susmasın
_______________________________________Saygılar