ElyafAy parçalanıyor gecede. Elim ayağım tutmuyor. Uyuttum çocukluğumu tahta bir beşikte. Eşikten geçsem, sırat’dan geçemem. Tanrı işlediğimiz günahı unutmuyor. Kavuşuyor karanlık şafağa kasıklarından. Kızıl bir gün doğumu çarşafta. Sanma ki cehennem pürüzsüz tenin gibi elyaftan. Başka bir melek mi büyüttün alevden kundakta? Ben masum değilim, sen veya biz değiliz. Şeytan bile yasak bir meyvenin gülümseyişi önünde eğilir. Elimin kiri değil kefenimi siyaha boyayan. Sevda; Sevda yüzünden işlenen cinayetleri duysa, emin ol ki delirir. 17.02.2014 23.46 Burhan Karaca |