Sana güvenli bir sığınak gibiyim.
Bir liman,
Bir kulübe.
Bir çatıyım üzerinde.
Bir engel gibi görmüyorsun beni.
Görme.
Uçsuz bucaksız bir diyarda güvenli bir yol gibiyim.
Sen, ormanları seviyorsun.
Kaybolmayı.
Gitme;
Peşinden gelemem.
Bu diyarları ezbere bilmiyorum mu sanıyorsun?
Senden önce hiç kaybolmadım mı?
Kendimi kaybetmedim mi?
Kimseyi?
Bu güvenli limanı nasıl inşa ettim sanıyorsun?
Bu yolu?
Bu kulübeyi?
Seni güvende hissettirecek her şeyi?
Neden tekrar tekrar geriye dönüyorsun?
Gitme, peşinden gelemem.
Beni burada her daim bulacağını biliyorsun.
Bir rahatlık var içinde.
Nede olsa bir yere ayrılamaz diyorsun.
Görmüyorsun.
Her gidişinde parçalanıyor bedenim.
Camları kırılıyor kulübenin.
Yollarda çukurlar var.
Limanda rüzgar.
Görmüyorsun.
Her döndüğünde aynı sanıyorsun.
Gitme.
Bu liman yıkılıyor,
Bu çatı.
Bu beden,
Ben, eski ben olmak istemiyorum.
Kimseyi sevmemek,
Kendimi sevmemek,
Seni sevmemek istemiyorum.
Ama sen,
Böyle olsun istiyorsun.
Gitme.
İkimizde ayrılamayız limandan.

17:55
23.01.22
Burhan Karaca