1.
Ayın şavkıyan yüzünde
Denize gölgesi düşen yakamozdun sen
Heceleri öper gibi öpüyordu dudakların gözlerimi
Denizden maviyi çalan martılar gibi
Dilin hala çocuktu
Ve şehvetle akan suyundan öpüyordun
Kirpiklerin bir çeşmenin harflerine susuz değiyordu
Durmadan içinden mırıldan sen çocuk
Sesinin üstüne harfler düşsün
Haylaz bir çocuğun yaramazlığı gibi

2.
Aşkı seslendir kendi içinden
Bir ses düşsün sesinin üstüne
Harflerin hecesiz kalsın
Uykusuz kalan bir çocuğun gözleri gibi

3.
Giderek kaybolan gülüşlerinden öptüm
Göğüs kafesinin üzerindeki harfler hecelere sessiz kalırken
Dilin cehennemin kavurucu sıcağında
Aşkın en yalın hali gibi
Ayın şavkıyan yüzünde
Denize gölgesi düşen yakamozdun sen

Bir cümlenin sınırdışı edilmiş sokağında
Dili hala haylaz bir çocuğu anımsatırken
Elleri cebinde, yüzü üşümüş
Bir kaldırım uykusuzluğunu koynunda dinlendirirken
Beşikler türküler söylüyordu geceye

4.
Aşk yüzüne dokunsa
Elleri üşümüş çocukların parmaklarında
Yüzüm yüzümde utanırdı
Dönüp aynaya bakmaya korkardım

5.
Dün gece rüyamda sesine rastladım
Bir tren istasyonunda
Şehir küskün bakıyordu gelecek trene
Gecesi koynundan çalınmış
Yavru bir serçe gibi
Kanatlarından bağlanmıştı tüm sensiz harfler

6.
Araya mesafe girince birbirine değen gözlerin
Mırıldandığımız şarkılar susar oldu
Elleri üşümüş, gözleri ıslak
Bir nehir sessiz döker içini
Harfleri hecesinden ayrılmış denizlere

7.
Ayın şavkıyan yüzünde
Denize gölgesi düşen yakamozdun sen

8.
Gecenin en karanlık hecesinden öptüm yalnızlığını
Lütfen yağmurlar biriktirme içimde.

İbrahim DALKILIÇ

14/02/2013
14:00