AnımsarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne zamandır geçmesi beklenen,
Ne de özlenendir dönmesi beklenen. Sadece yalnızlıktır her şeyi dozundan fazla anımsatan… Günün ilk ışıklarını aramak değil mavilerin arasında Seyre dalan gözlerim seni anımsar İnsanların gri bakışlarına terk ettin Asık suratların katı kurallarına Bir seyir söz konusu olsa İlk soluğu gamzelerinde alır gözlerim ... Unutulan anıları aramak değil tozlu raflar arasında Farenjit olan avuçlarım tenini anımsar Oturduğumuz bankı emanet ettin kargalara Yorgun sesleri yanaştırmıyor kimseleri Her Pazar sabahı bir şişe suyu kavakla paylaşmak olsa da ilk işim Pamukçukların sebep olduğu hapşırıklara ilk yardımı ellerinden beklerim ... Kanser kelimeleri aramak değil dudaklar arasında Sükûta uyanan kulaklarım sesini anımsar İhtiyar çınarın gölgeliğini sessizliğe emanet ettin Aceleci söyleşilerimiz tek tek düşüyor dallarından Diz kapaklarım saçlarının kokusunda fısıldamalarını bekliyor Kulaklarım son sözlerin zemherisinden kurtulmak ister sesinde Tedirgin adımlarını aramak değil kalabalıklar arasında Çıkmaza varan gönül yolu dönüşünü anımsar… |