B E L A L I M
okyanus gözlerinde bir fırtına esiyor bugün delicesine
savruluyorum dalgalarda son baharda düşen yaprak gibi tutsak aldı beni yüregine idamlık bir mahkum gibi esir etti duyguları kendine sanki ben ona köleymişim gibi bir son ver bu acıya çek vur beni bitsin herşey belalım sen dolu masallar yazıyorum şimdilerde gönlümün sayfalarına merhem olmuyor hiç birşey kalbimde açılan sevda yarasına durduramıyorum içimdeki aşk dolu esen senli rüzgarları bir dünyanın iki yarısı biri sendin biri bendim hani seninle kuruldu yeniden hayatım sensiz yıkılır belalım içiyorum kadeh dolusu sevgini ben şimdi durmaksızın isminle yazılan şarkıları dinliyorum yüregim yana yana üşüyen düşlerim öksüz kaldı şimdi yanlızlar rıhtımında karanlık geceler sırdaşım oldu yıldızlar ise şahidim kagıtlara degil bileklerime kanımla yazdım seni belalım mühürlü zarfların içine bıraktım sana olan duygularımı zor bir bilmeceydi bizim çözülmesi imkansız yaşantımız dudaklarım titriyor bu akşam gözlerimde bir kaç damla yaş azrail gelmiş çalıyor kapıyı doyamadıgım gençligimi istiyor boş yaşadıgım şu hayattan sen dolu ömürle gidiyorum belalım limanı olmayan bir gemiyim şimdilerde açılıyorum engindenizlere hayalini düşlüyorum ufukların mavi sulara yansıttıgı gözlerinle göz yaşlarıyla yazdım sana bu veda mektubunu gördünmü nazlıgülüm mutlulugun en büyük dilegimdir solmasın gül yüzünde çiçekler herşeyi bir kenara bırak sadece ve sadece mutlu ol yeter belalım dili olsaydıda konuşa bilseydi yıldızların anlatsaydı sana zehir olsa ne yazar senin aşkın yinede içerdim ben kana kana dumanlı bir dağın ardına bırakılmış zaten öksüz kalan umutlarım ha bugün ha yarın hiç bir vakit gülmeyecek biliyorum kaderim en zor anımda herkes en kolayı seçti var sende git öylece belalım Erkan Sezgin |