güneş doğar ay dağlar
bu türkü de benden olsun
ya söylenir ya söylenmez... . . . göğe hasret kalmış bütün deryayı içten içe tutuşturan ey dağlar gezinirken hudut bilmez yollarda gözüme nem tutuşturan ey dağlar siz durdukça güneş doğar ay dağlar bir yanım sevinir bir yanım ağlar hiç uslanmaz rüzgâr içer dereniz yamaçlarda dolaşır hep teriniz değişmiyor adresiniz töreniz ateşte su yetiştiren ey dağar siz durdukça güneş doğar ay dağlar bir yanım sevinir bir yanım ağlar çınarların çiğdemlerin yurduyum ben dağların kartalıyım kurduyum çoban ateşinin yanan ferdiyim dertlerimi yatıştıran ey dağlar siz durdukça güneş doğar ay dağlar bir yanım sevinir bir yanım ağlar sevda nedir sormuyorsun gülene hiç bağrını açmıyorsun gelene dayanılmaz fırtınana seline dünyevî’yi katıştıran ey dağlar siz durdukça güneş doğar ay dağlar bir yanım sevinir bir yanım ağlar |
Bir taraf sevinir bir taraf ağlar.