1915’de ÇANAKKALE
Tarihin bildirdiği hem karada, denizde
Savaş için çıkılan en büyük bir seferdir. Yüz binlerce şehitle Çanakkale öyle ki Yedi düvele karşı çok çetin bir zâferdir. Cenge çıkmadan önce tedbirini alarak Düşmanın yüreğine her an korku salarak Hak yoldaki askere bir mükâfat olarak Çile çekmenin sonu leyl değil de nehârdır. Boğazlar şöyle dursun kana doydu ovalar Dul, öksüz, yetimlerle, doldu taştı yuvalar Sünnetullah gereği birbirini kovalar Ne kadar çetin geçse kışın sonu bahardır. N’olur Yahya çavuşla Seyit onbaşıyı an Mekteplerde okuyan nice canlar verdi can Îman ile bezeli damardaki asil kan Onu cengâver kılan milletteki cevherdir. Başka yerde arama huzur, güven dirlikte Ne şunda, ne de bunda esas rütbe erlikte Tarih bunun şâhidi îman ile birlikte İnsanı yiğit kılan yürek ile ciğerdir. İyi haber geldikçe Mehmetçiğim şenlenir Cephenin her yerinde tekbir, ezan dinlenir Fecr-i sâdıkla başlar gittikçe aydınlanır Karanlığı yok eden tan vaktidir, seherdir. Küfrün kurduğu tuzak öyle hâin, ince ki Cephede can verenler öyle tâze, gonca ki Tarihte gelmiş geçmiş kendisinden önceki SAVAŞLARIN ANASI ÇANAKKALE GEVHERDİR… 02/02/’14 Hanifi KARA |