SİLGİ DENEN BİR ŞEY VAR
Derdim de inanmazdın, sıkıntıya gelemem
Toplu iğne ucuyla susuz kuyu delemem Paslı, yırtık elekle kurtlanmış un elemem Yazması zordu seni, silindin bir kalemde Hafifledim kuş gibi, azad olmuş köleyim Tutma artık yakamı, bırak yalnız öleyim Nefesimi tıkadın, az kendime geleyim Yazması zordu seni, silindin bir kalemde Ucu bucağı meçhul yollara düşemezdim Boş umutlarla kaynar kazanda pişemezdim Üzüntüden patlayıp gitgide şişemezdim Yazması zordu seni, silindin bir kalemde Tansiyon indi çıktı, yüzüm gözüm süzüldü Leş cadısına döndüm, eşim dostum üzüldü Hep vaad, hep atmasyon, barometrem bozuldu Yazması zordu seni, silindin bir kalemde Şöyle otur, böyle kalk, onu de, bunu deme Taviz nereye kadar hep kademe kademe Dert faturam kabardı, sonu gelmez ödeme… Yazması zordu seni, silindin bir kalemde Silgi denen bir şey var, icadını seveyim Kaşifini bilmem ki, ne deyip de öveyim Özgürlük varken niye dizlerimi döveyim Yazması zordu seni, silindin bir kalemde Mücella Pakdemir "Yere Düşürme" şiir kitabımdan xxx |
Kaşifini bilmem ki, ne deyip de öveyim
Özgürlük varken niye dizlerimi döveyim
Yazması zordu seni, silindin bir kalemde
Kutlarım eserinizi sitem de olsa anlamlı dizelerdi. Özeldi...selamlar