NE FARK EDER...
O gri sisti
Bir kez çöktü işte gözlerime. Kaçınılmaz hasretin kapısındayım; Görmemek adına mutsuzluğunu, Duymamak adına iç çekişlerini… Ne fark eder; İster güneş, ister yağmur, İsterse çöksün hüzün. Sadece aydınlanmalı yüzün. Işık nüksetsin, Karanlık terk eylesin. Ne dün, ne de yarın Gün bu gün, An şimdi, Ne öncesi ne sonrası. Uzak bir gezegen benimkisi, Güneş kadar sıcak, Görüyor musun, Bak düştü yalnızlığın gölgesi. Ne bir ayak sesi, Ne de bir feryat, Bilemezsin ah, Hayat o denli hoyrat. Elimde altın bir tepsi Ve çıkarıp koydum hasreti: Biraz yalnızlık, Biraz da hüzün, Hep olmadı mı Hayatın mezesi… Ne zaman dönüp gitsem arkamı Kimseler ardımdan Dökmedi ki gözyaşı, Kuru bir elveda sadece, Sessizlilikte yankılanan… |