YÜREĞİNİN SOKAĞINDAN KOVMA BENİ
Denemediğim yol kalmadı,
Kaç kere geçtim yüreğinin önünden.
Hiç duymadın, hissetmedin varlığımı neden?
Yoksa şüphen mi var, aşkımın ateşinden?
Yüreğimin ateşi seni de yakar beni de.
Küllerden doğar yeniden…
Biliyorum imkânsız aşklar çıkmaz sokaktır.
Ben çıkmaz sokağın anahtarıyım.
Açarım kilitli her kapıyı fırtınanın sessizliğinde.
Müsaade et, bir bakarsın sende beni seversin.
İstersen gözlerime hiç bakma,
Dilinden dökülmesin bir çift tatlı söz.
Ellerin değmesin ellerime,
Hatta ayrı odalarda uykuya dalalım.
Sabahları birbirimizi hiç görmeyelim.
Önemli değil, sadece aynı havayı solumak yeter.
Ben güneş olur ısıtırım uzaktan,
Rüzgâr olur okşarım saçlarını.
Yağmur olur öperim koklarım bahar kokan tenini.
Yeter ki yüreğinin sokağından kovma beni,
Yaşayamam ölürüm!
İmkânsız aşklar çetin ceviz olsa da,
Elbet bir gün kabuğu kırılacak.
Seven yüreğin aşkı büyük olur,
Tanrım büyük elbet bir gün beni anlarsın.
Vaz geçemem boşuna uğraşma,
Sen beni sevmesen de olur!
Usulet Güner