BE HEY!
BE HEY!
Şimdi o yoksul evimizin kederini Saraylarda çekiyorum be hey Her yüreğim ağrıdığında Çocukluğumdan geçiyorum be hey Geçmiyor yürek sızım Aynı yollardan geçemiyorum ki be hey! İlk oyuncağım olduğu güne gidiyorum Babamın Pazar filesine, Okul dönüşüme, Annemin bakır tasıyla beni yıkadığı güne Kül suyuna, Sabun kokusuna O tasta ki sıcaklığı bulamıyorum ki be hey. Bayram günlerine bile gidiyorum Aynı hevesle uçamıyorum ki be hey Eski yerinde değil, Eski yerinde değil hiçbir şey. Artık sararan bir yaprağım, Soldukça soluyorum be hey En çokta rüzgârdan; Rüzgârdan korkuyorum be hey. Aydın YÜKSEL-Akara 01.12.2013-Pazar |