kayıp benim....
Bazen Sesim yalnızlıktan sıyrılıp
Ya ovalara süzülüyor Ya da kayalıklardan yankılanıyor Bir hoyrat yalnızlık dadanmış ki bana Buluyorum kendimi Gözlerimin alabildiğince sıra dağlar Dumanlı bir o kadar da puslu Zirvelerin bakış çaresizliğindeyim Hangi güne tutunsam Hangi geceye varsam Örseliyor farklı uçurumlar beni Her şeyin bedelleştiği Düşüncenin o terki diyarında Çıplak olan hakikatin bedeninde Bir solukta Boş kadar dolundan da nefret ettirildim Son sözün idamına verilmişken karar Yaşayansın kurallar içinde Tanrıların sarsılmaz kudretini bilmek gerek Meleklerin ışıklı bereketini Uzaktır sanki bana Farklı dünyalar kol gezmesi Acaba suçlu bendeki ben mi? Yusuf korkmaz (kizilkale) 17.01.2014 tekırdağ |
saygılarımla
zaralıcan