Yokluğunda Sevdim. . .Toplayıp bin küfürle içimdekileri bıraksam da gözlerinin kıyısına, mahzenin de yer edemedim bir gün adına . . . Bulutları bağlayıp birbirine , sana giden yollar etsem de izine rastlamak yazılmadı ömrümde . . . Yokluğunda sevdim ben her şeyi Önce sabah güneşini sevdim İstesem de istemesem de kırk inatla odama düşüşünü Sonra korkularımı sevdim sırasıyla Görmeliydin çocukluktan kalma ürkekliğimle sevme dediğin kedileri sevişimi . . . Sen gittikten sonra sevdim ben/lerimi Sırf sen şiirleri sevmiyorsun diye şiirleri sevdim hiç bir duygu vermeyen Çok yiyorsun diyeceğinden korktuğum çoğu kez aç kaldığım sofradan Görsen şimdi ölesiye yemelerimi sevdim Varlığında sevemediğim ne varsa yokluğunda sevdim... Ve ben her şeyi ama her şeyi yokluğunda sevdim . . . Bir düşün Böyle demesem avutabilir miydim bunca zaman kendimi Sığdırabilir miydim iki duvar arasına bedenimi Ustası değilim yokluğunun , Çünkü ben hiç kaybetmedim besmelesiz ayrılıklarda gözlerini Ve ben yokluğunda sevdim tüm sen/leri. . . Asiyim Asabiyim |