tramVay halimize
Salı ile perşembe kavgaya tutuşunca
araya giren çarşambayı sel aldı gülüm beni de bir gülme aldı iki dakika kaygı duruşunda bulundu bünyemde barındırdığım hücrelerim kirpiklerinden astı intihara meyyal sözcükler kendini dilenciye el açtım, çingeneye fal baktım biraz kendi gücüme de gitmedim değil hani yarın düne küsmesin diye anıları yaktım seyrine baktım ben her tekerlemeyi benzinli sandım her şekerlemeyi senli ipe sapa gelmeze gel dedim eve sudan sebepleri kattı önüne iki çift lafın belini kırdık ameliyatla aldırdım aldırma bu da geçer diyenleri içimdeki bilgeyi sattım bedestende yedi dolara gözlerim doldu kafamda dolaşan otuzdokuz tilki bir diğerini arıyordu kayıp ayıp ediyordu demode anılarımı sokak kedilerine peşkeş çekiyordu zihnim acı insanın kendine yakışanı çekmesidir sen acının resmini çiziktirdin mi hiç Abidin? kendisine sarılsın diye ayakkabısına sarmaşık eken sevgi açı bu fakire fikir verin fikretmekten kim ölmüş? kırkayakların evlerinde ayakkabı kutusu koleksiyonu yapmasından daha normal ne olabilir? elbette ki saygı için makine gerekir hayvansever bir kişiyim amenna kimsenin itine sayın demem mesela yılandan kim ölmüş diyenlerin çiyanla akrabalığı tesadüf değil -Aklını kullanmayanın üstüne pislik yağar- Aklı olmayana mesele bitmiştir inişler arka kapıdan dikkat otomatik kapı -öbür tarafta- fena çarpar Nil saat ; gece yarısını (dalga) geçiyor yontma taş devri, 2014 |
Elinize sağlık..