Gözün mü Kaldı?
Beyhude bir çaba geri dönüşün
Bu aşkın treni çoktan yol aldı Giderken dediğin sözleri düşün Geriye dönecek yüzün mü kaldı Yalanla beleyip kestin önümü Kapattın sevdaya giden yönümü Gam ile süsledin her bir günümü Daha vereceğin hüzün mü kaldı Gözlerim sanırsın bir deli nehir Gündüzler işkence geceler zehir Bozuldu gönlüme yaptığın sihir Ortaya çıkmamış gizin mi kaldı Üstüme örtüldü kederden bulut Başladı gönlümde isyan-ı sükût Yarınım karanlık tükendi umut Teselli verecek sözün mü kaldı Akları düşürdün saça sakala Rezil ettin beni ite çakala Günahın bu aşkı sildi pekâlâ Gönlümde hatıran izin mi kaldı Hayallerim düştü kaynar kazana Bu kadar eziyet uymaz izana Bahara ermeden döndüm hazana Gayrı göreceğim yazın mı kaldı Ben kendi dünyamda kraldım şahtım Seninle karardı talihim bahtım Başıma devrildi taç ile tahtım İçimde yanacak közün mü kaldı Sonunda dünyaya çektim reddimi Devirdim yıkılmaz sevda seddimi Çok iyi bildirdin bana haddimi Daha oynanmadık kozun mu kaldı Aydurmuş bu halde yaşıyor zannet Akıbet ölümdür bitti metanet Bir kuru canım var oda emanet Acaba onda da gözün mü kaldı? Mutlu Aydurmuş |