Alayına Küfürİsyanım boyumu aştı bu gece Arayanlar buldu şimdi belayı Edebi bir yana koydum ilk önce Alayına birden bastım kalayı Yılların öfkesi uzamış boy boy Nasılda dolmuşum bir bilsen oy oy Ne ana bıraktım ne avrat ne soy Alayına birden bastım kalayı Günyüzü görmemiş nice kelime Zincirleri kırıp doldu dilime Ben bile şaşırdım kendi halime Alayına birden bastım kalayı Zulmeden zalimin affı mı olur? Öfkesi taşanın safı mı olur? Ölünün dirinin lafı mı olur? Alayına birden bastım kalayı Bendeki umudu bitirenlerin Yaşama arzumu yitirenlerin Beni bu duruma getirenlerin Alayına birden bastım kalayı Arkamdan vurana budur ilamım İbret-i âlemdir her bir kelamım Yerine ulaşır elbet selamım Alayına birden bastım kalayı Mutlu Aydurmuş |
Öfke rüzgar gibidir bir süre sonra diner ama, birçok dal kırılmıştır bile
saygılarımla